Przepraszam

Ostatnio, prawdopodobnie ze względu na podwyższone ciśnienie między mną a moimi rodzicami, Sebastian stał się bardziej nerwowy.

Od dwóch dni rzuca się po ziemi, wali pięściami w podłogę, oraz rzuca się na mnie z rękami, prawdopodobnie dlatego, że jestem akurat zawsze przy nim :)

Dziś sytuacja się powtórzyła i postanowiłam z nim poważnie porozmawiać.

Efekt rozmowy:

Mega przytulenie oraz wypowiedziane z kocimi oczami zdanie

"Przepraszam, że Cię uderzyłem i przepraszam, że przepraszam" :)

Nie wiem tylko, czy powinien przepraszać on, czy ja, że narażam go na rozchwianie emocjonalne, bo jednak dzieci czują wszystkie emocje, nawet bez mówienia o nich.

No, chyba, ze to po prostu taki wiek :)