Zamknięte

Będąc rodzicami dziecka z SMA spotykamy się z mega życzliwością wokół siebie.

Naprawdę, zawsze,m kiedy potrzebujemy pomocy, zjawiają się ludzie, którzy całkowicie bezinteresownie pomagają nam przezwyciężać kolejne trudności.

Od pokonania bariery w postaci kilku schodków, po zebranie kilkudziesięciu tysięcy na potrzebny sprzęt, czy znalezienie mieszkania na czas pobytu na badaniach.

Jest jeden wyjątek.

Wyjątek - kto nas zna już się domyśla - ma na imię Katarzyna i absolutnie nie obchodzi jej to, czy Sebastianowi jest źle, dobrze, czy ma jakieś potrzeby.

Dzieje się tak z jednej prostej przyczyny - jest po prostu młodszą siostrą i nie zamierza oddać swojego pola bez walki.

Ostatnimi czasy Kasia zaczęła sama ubierać się do przedszkola.

Odbywa się to następująco:

Katarzyna budzi się, wrzaskiem oznajmia światu, że już wstała, po czym kategorycznie wyrzuca Sebastiana za drzwi i nie wpuszcza, do momentu kiedy nie wystroi się do wyjścia.

Co - jak można się domyślać - chwile jej zajmuje :)

A co jeśli Sebastian musi się szybko spakować, wziąć rzeczy i wyjść do szkoły?

Cóż... trzeba było się pakować wieczorem ;)